Valsemuntersketel
Op 6 juni 2023 zijn Wim en Chris bij Joop gaan werken aan, met name de ketelbodem, van de valsemuntersketel. De
bodem en de wand die reeds voor een groot stuk waren samengesteld zijn tijdelijk (tijdens het zomerreces van het
gilde) bij Joop ondergebracht.
Op deze dag hebben we vooral aan het vormen van de opstaande bodemrand van de bodem gewerkt. Joop had
reeds wat voorbereidend werk gedaan zodat er een plan klaar lag om de dag op een vruchtbare wijze te besteden
(zie Aanpassing ketelbodem na voormontage 06-06-2023).
We zijn begonnen met flink uitgloeien. Wim had gelukkig een flinke brander van groot vermogen meegenomen. Daarmee konden we de bodem goed heet krijgen. Daarna hebben we overlapranden aan de binnenzijde (zie Aanpassing ketelbodem na voormontage 06-06-2023) aangepast en bijgewerkt.
Ook de vorm van de overlapranden aan de binnenzijde hebben we hier en daar een beetje aangepast.
Het gebruik van de grote verzonken schroeven was hierbij wel een uitkomst wat het werken aan de bodem beslist bespoedigde. Nadat we ook het middenstuk hadden bijgewerkt en het gat voor de centrale klinknagel hadden geboord en voorzien van een verzonken schroef konden we de delen, na voor de zoveelste keer gloeien, goed op elkaar schroeven en klemmen en meenden we een goed resultaat te hebben. Een koffiepauze was toen wel verdiend.
Toen konden we beginnen om de opstaande bodemrand flink uit te gloeien en voorzichtig om te halen. Dat moest wel erg omzichtig gebeuren want het aftekenen van de voorgemonteerde mantel op de bodemplaat was hier en daar toch wel behoorlijk fors gegaan. Daardoor kunnen gemakkelijk scheurtjes tussen de rand en de bodem ontstaan. Die moeten dan naderhand door hardsolderen worden gedicht. Gelukkig had Wim, de ezel, een lange vormstaak meegebracht. Daar konden we goed met zijn drieën, twee sturen en vasthouden en een slaan met de houten hamer, aan werken. Na de vele malen gloeien en toeren in de omtrek maken konden we rand stukje voor stukje omhalen.
Het weer was zonnig en erg warm, de vlam was gloeiend heet, het koper soms roodgloeiend, en de bodem zwaar Dus ,….? Na de eerste toeren was het wel tijd om even een lunch te gebruiken en wat te drinken. En dan weet je hoe het gaat je wordt wat loom, wat melig enz. Maar daar had Joop wel wat voor, om de actie er in te houden, haalde hij zijn zeer oude luchtbuks te voorschijn, zette een leeg blikje (zonder statiegeld) op een boomstammetje en daagde hij Wim en Chris uit het blikje te raken.
En jawel, na heel veel gaatjes in de plantenbladeren rondom het doel, lukte het om ook het blikje te raken. Dat was dus het sein dat onze spieren voldoende ontspannen waren om weer aan de slag te gaan.
En aldus geschiedde.
Het toeren, omhalen, rekken en stuiken, gloeien en koelen, én meten kon weer beginnen.
Voorzichtig de bodemrand steeds verder omhalen. Met tweeën de bodem richten, sturen en doordraaien. Wim en Joop beurtelings met de houten hamer de rand omslaand.
Meten en passen, gloeien en koelen, met steeds weer flinke verzwaringen op de bodem om hem zo vlak mogelijk te houden. Dan weer op de ezel, tillen en dragen, richten en sturen, omhalen, rekken en stuiken, vlakken en vormen tot het gewenste resultaat is bereikt.
De bodem is bijna klaar. Wim heeft hem nu mee om wat plekjes in de rand te kunnen hardsolderen. Op 20 juni is het plan verder te gaan om de bodemrand op de hulpmal in zijn eindvorm en op maat te brengen. 12 Juni komt Kees. Hij en Joop gaan dan de ketelwand verder samenstellen. Er moeten nog 3 langsnaden geklonken worden. En mogelijk kunnen we de langsnaden en of de decoratie van de wanddelen, waar nodig nog verder af- en bijwerken. Fijn dat we bij Joop de gelegenheid én de ruimte hebben om hier aan te werken. En fijn dat we samen echt een hele dag hebben kunnen werken.
Hierboven onze werkplek met de ezel in de staartbankschroef.